قصتى و حبيباتى الأربعة
بقلم..مرقص اقلاديوس
..........
حبيت اربعة سوا
فجر و ضحى و شمس و ليالى.
و لما نويت اغنيلهم
احترت ابتدى بمين فيهم.
و بصيت عليهم.
لقيت كلهم الجمال ماليهم.
و عشان ماشوفش
الدمع فى عينيهم.
قلت اغنيلهم بالترتيب.
بصيت على فجر
لقيتها مستحية .
و فى عينيها عتب
قالتلى هاتبتدى بيا.
قلتلها كنت فاكر ده يفرحك.
قالتلى
اللى يغنيلى
لازم تكون عينيه سهرانة مستنية.
تعد النجوم طول الليل
و الليل طويل.
و تصحى الشوق ماليها
و الشوق جميل.
بصيت على ضحى
قلتلها فجر مش غاوية غناوى.
و انتى ايه رأيك يا قمر.
قالتلى يا حبيبى
أنا مش قمر أنا قدر.
و القدر يغلب الكل.
و أنا طبعى يا حبيبى
أنا بالكل.
بصيت على شمس
لقيتها زعلانة.
قلتلها
مالك يا موزعة النور على الخلق.
مالك يا جميلة يا جميلة بحق.
قالتلى
طول عمركو يا شعرا
بتغنوا لليل ما بتغنوش للنهار.
اشمعنا
دلوقتى جاى تصاحبنى
و تكتب عنى اشعار.
بصيت على ليالى
لقيتها بتضحك و فرحانة.
جيت ابتدى الكلام
ابتدت هيا الكلام.
قالتلى و الفرحة فى وشها تنطق.
انا اللى بقيالك.
قول يا حبيبى
قول ما بدالك.
ده عشان تغنيلى أنا
ربنا ادالك
إنك تنطق.
ملاح بحور الحكمة
مرقص اقلاديوس
تعليقات
إرسال تعليق